vakantiefris

Aangekomen in Hogsback neem ik eindelijk de tijd om een stukje te schrijven. Ik heb in de tussentijd zo veel meegemaakt, dat ik er een beetje gaar van ben. Hetzelfde geldt voor mijn tassen, mijn kleren en in het bijzonder mijn voeten. daar zit zo veel vuil op, dat ik mijn schoenen niet meer aankrijg.

ik geloof dat ik bij Durban was. ik heb me vermaakt, maar het was elke dag hetzelfde. een keer naar het strand, de indische buurt verkennen, of weer naar het strand. en 's avonds drinken. In Durban is een fijne sfeer, maar er waren veel straatkinderen, en dat maakte het ook een beetje triest. Na een avond doorhalen op een dakterras/club om 4 am in de auto. ik reed niet en dat is maar goed ook. onderweg gestopt in Port st. Johns. mooi daar. In Coffee Bay erg veel contact met andere backpackers. Veel op het strand geweest en gesurft. altijd begeleid door de honden van de baas. het feesten ging ook door en de rekening aan het einde was een full-portion spareribs uit mijn lijf, direct op de braai. Voor mijn vertrek kom ik er achter dat er een jaap van ongeveer 10 cm in mijn tas zit, en dat mijn Ipod is weg. Ik verlies hier en daar een kledingstuk, de voorraad slinkt. Tas dichtgenaaid, tent ingepakt, nog een keer genieten van mijn uitzicht vanaf de kampeerplaats; een rivier die voor mijn tent langs naar de zee slingert, en vertrokken. Om 8 uur begonnen aan de kleine 15 km hike naar Lubanzi. Het pad is in de bergen, maar continue met uitzicht op de zee. perfect dus. na een tijdje kwam ik er achter dat ik geen water had en de weg kwijt was. Bedenk dat ik ook nog een rivier waar haaien in paren moest doorwaden met 20 kg bepakking, en je kan begrijpen dat ik blij was toen ik aankwam. Ben er nog steeds niet achter hoe je onopvallend kan reizen met twee dikke tassen en een geur van groene zeep om je heen, in het beste geval. je ziet jezelf lopen. het hostel was de tocht meer dan waard (de tocht zelf ook trouwens). Wild Lubanzi is heel afgelegen, met ontzettend gastvrije staff en een ongelooflijk uitzicht. En toen ik de volgende ochtend, vers brood etend, op het dak kijk naar 40 dolfijnen die om beurten uit de golven opspringen, heb ik van een nacht natuurlijk drie gemaakt. na drie nachten toch maar weer op stap. na een lift van de eigenaar een minibus naar Cintsa gepakt. Aagekomen bij Buccaneers valt het uitzicht vanuit de dorm meteen op. na drie dagen chillen, kanoen, en pool vertrokken naar East London. de ochtend daarop vroeg op, om naar Hogsback te gaan. Aardig wat moeite, maar na vijf keer overstappen ben ik er dan toch. Terra Khaya, het hostel waar ik zit, ligt midden in het bos en is erg gemoedelijk. M'n tentje opgezet, en zin in de hikes die op de planning staan. en het uitrusten!
inmiddels is het alweer een week later, en mijn verslag staat nog steeds niet op internet; een mooie kans om er wat bij te schrijven. Ik zit nu al 6 nachten in Hogsback, en het bevalt super. De eigenaar, Shane, is druk aan het verbouwen. De eerste dag al raakte ik betrokken bij de bouw en de volgende dagen werkte ik van 8-5. Het bevalt me om twee redenen: ik doe leuk werk (nieuwe bar maken, muur schilderen, stoelen ophangen etc.) en het is een keer wat aans dan alle backpackers aan het strand. Afgelopen vrijdag was er een feest om het nieuwe gebouw in te luiden. de 50 gasten vonden het zo geslaagd, dat het feest de hele zaterdag en zondagmorgen doorging. Ik stond vrijdag achter de bar en dat is leuker dan verwacht! Morgen (25 mei) lift ik mee met de eigenaar van African Ubuntu naar Jeffreys Bay. African Ubuntu is het volgende hostel op de route, en de eigenaar bleek aanwezig op het feest. Ideal. Ik vier onze verjaardag dan ook in Jeffreys Bay. Jeffreys heeft de beste surf van Zuid-Afrika, en het is er altijd wel druk. Klinkt als een goede locatie om iets te vieren!

't Kon minder,

Tim