Maaltijd na de maaltijd

Zo als de meesten van jullie weten, klinkt de titel mij als muziek in de oren. Hoe meer eten hoe meer vreugd is mijn lijfspreuk, zo ongeveer. soms echter zit i'k zelfs vol. Dat ' volle ' gevoel krijg ik ook van al het reizen. Telkens een nieuwe plaats, andere activiteiten en nieuwe vrienden. Kortom gezegd: telkens meer. Maar is het niet een keer genoeg? Zit mijn brein niet al lang vol met alle prikkels, die constant op me worden afgevuurd? Of voegt de rest van de reis iets nieuws toe, en zo ja hoe lang heb ik daarvoor nodig? In dit verslag ga ik proberen alles voor mezelf op een rijtje te zetten.

Er komen echt te veel prikkels binnen. Nieuwe mensen, openbaar vervoer, een ander hostel, een mooi uitzicht, een avond in de kroeg; allemaal prikkels. Maar ik heb al zo veel gezien, dat ik er soms niet eens echt van geniet. Daar door ben ik geneigd maar wat te gaan luieren. Luieren is een belangrijk onderdeel van de reis, natuurlijk. De laatste dagen echter heb ik een dagtaak gemaakt van luieren en dat is niet de bedoeling. Een factor die mee speelt is de accomodatie. Veel hostels liggen ver van het dorp, hebben een bar, en activiteiten die net niet verplicht zijn, maar eigenlijk wel. Op en top touristisch, en dat is niet echt mijn ding. Ik voel me ook echt een tourist en mis de aansluiting met de lokale bevolking. 'Touristisch' slaat ook op een aanzienlijk deel van de backpackers. 's avonds met de shuttle voor de deur afgezet, 's ochtends met of zonder kater een quad rijden of een cheeta aaien, en 's middags met de shuttle naar de volgende bestemming. Ik kan niet zeggen dat ik weinig aansluiting heb maar er zijn weinig backpackers die op dezelfde manier reizen. daar komt bij dat het laagseizoen is, er zijn dus sowieso weinig touristen. ik ben hier echter gekomen om het land te zien en ik ben hier nu! de Garden Route, de wijnlanden en Kaapstad staan op de planning en dat wil ik niet missen. en ook al zal ik me altijd een tourist voelen als ik deze reis vergelijk met mijn tijd in Malawi, maar ik kan wel degelijk proberen mezelf te onderscheiden van het stereotype tourist. zo kook ik zelf, doe m'n eigen was, gebruik openbaar vervoer en probeer mijn geld te besteden aan de locale bevolking in plaats van de bar van de backpackers. Ook probeer ik mezelf te ontrekken aan de sleur van hangen en drinken en ik merk dat dat reizen een stuk leuker maakt. de sleur doorbroken, merk ik dat reizen toegevoegde waarde heeft. ik heb tot 12 Juli voor mijn reisverzekering afloopt. Ik schat dat ik na Hogsback nog drie weken nodig heb om mijn bucketlist af te vinken (lekker touristisch haha). Met zo veel tijd over op de planning, heb ik geen tijdsdruk. Ik heb dus de kans om af te wijken van het schema, zo wel een verkorte als een verlengde versie is mogelijk. en wat de keuze ook word, op dit moment ben ik vooral blij dat ik deze fantastische keuze heb!

't Kon minder,

Tim